Buna bağlı olarak da (çevirmenlik haddimizi aşarak), okura bir okuma yöntemi önerelim (-okur, b u r a y a , bütün cildi okuduktan s o n r a gelmişse, önereceğimiz yöntemin ilk aşamasını zaten gerçekleştirmiş demektir): -Metni, önce, arkadaki notlara hiç bakmadan, sabırla anlamaya çalışarak; ama, anlamadıklarını da 'es geçerek', baştan sona bir kez, hızlıca, fazla ara vermeden, okumak -sonra, ikinci kez, her bölümü teker teker, arkadaki açımlamalara da arada bakarak, yeniden okumak... Bu yöntemi, bir yazma ustası olduğu kadar bir o k u m a u s t a s ı da olan filolog Nietzsche'nin, bir yerde "g e v i ş g e t i r m e " imgesini kullanarak onayladığını, bir de, şunu belirtelim: Böyle bir okuma sonucu hala karanlık kalan noktalar varsa, bunlar, ne yazarın, ne Almanca'nın, ne Türkçe'nin, ne de okurun kusur hanesine yazılmalıdır -yalnızca çevirmenin beceriksizliği sonucudur...
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.