İnsanlarla yakın temasta olmak yerine kendi “hapishanesini” tercih ediyordu:
Mekânın bir ıssızlığı vardır
Denizin bir ıssızlığı
Issızlığı ölümün ama hepsi de
Kalabalık sayılır kıyaslandığında
Daha engin olan o yerle
Bir ruhun kendine açtığı
O kutup mahremiyetiyle
Sayfa 145 - Emily DickinsonKitabı okudu
·
147 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.