Ruhî Nâci Bey'in 25 Mayıs 1935 tarihinde Pelitköy'de yazdığı ve bana ithaf ile gönderdiği gazeli aynen hâtıralarıma alıyorum:
GAZEL
Bay Mâhir'e
Aşka düşdün mü gönül âh sana vâh sana
Ömrüm oldukça derim aşk ile eyvâh sana
Yan yakıl gezme aman âteş-i seyyâle gibi
Yaktığın sîne yeter mesken-i bîcâh sana
Niyetin şehber-i efkâr ile pervâz mıdır
Açıyorken kaderim sînede şahrâh sana
Duymasın sînede cânım bile mihmanlığını
Felek etmezse o bîgâneyi âgâh sana
Dilberistân-ı cenânımda güzeller saf saf
Hepsi hürmetle tehâlükle vasilhah sana
Hayt-ı enzârını bendetme fakat bir güzele
Hüsn-i mutlak ola mihrâk-ı nazargâh sana
Ey gönül tılsım-ı aşkınla müsahhar âlem
Böyle efsunla emîn ol kul olur şâh sana
Kale almam hele Rühî gibi şâirleri hiç
Şiir ancak yaraşır kâh bana kâh sana