Dağılalım
Kalabalık şehirlerden geçip yalnız varıyorduk gecelere
Bilmiyorduk kim gerçeği söylüyordu
Dünya; herkese biraz kirinden pasından bulaştırıyordu
Rüzgar, tozu yağmura teslim ederken oldukça hırçın
Yağmurda haklı bir gurur
Başkalaşmış kaç ruhu tekrar tekrar yoğurup duruyordu şehirler
Belki
Maskeli baloda olduğumuzu hiç bir zaman bilemedik
Şehirleri geçtik
Geceye vardık
Durup dinlendik
Aydınlık sabahlar için vaktimiz kalmamıştı.
Dağılalım
Şair artık susmuştu.
S . Karasu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.