Bir noktada sadece tecavüz var oluyor, geriye bir şey kalmıyordu. Normal bir gün böyle geçiyordu. Kapıyı bir sonra kim açıp sana saldıracak bilmiyordun, sadece olacaktı işte ve yarın daha da kötüsü olacaktı. Kaçmayı ve aileni tekrar görmeyi düşünmeyi bırakıyordum. Geçmiş hayatın çok eski bir anı halini alıyordu, rüya gibi. Bedenin sana ait değildi, ne konuşacak, ne savaşacak ne de dışarıdaki dünyayı düşünecek halin kalıyordu. Sadece tecavüz vardı ve artık hayatının bundan ibaret olduğunu kabullenmekle gelen hissizlik.