Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İçinde çok şey ölmüştü
.. ruhu bütün bağlayıcı güçlerini kaybetmişti. Hayat ona, bütün ekinleri ve çiçekleri kıran bir dolu yağmuru gibi geliyordu. Bakışlarında daha çok ıssızlık ve karanlık vardı. Bütün yolları saklayan, bütün bakışları kör eden ve yükselen çığlıkları acımasızca yutan geniş ve geçilemez bir karanlık. İçinde artık sadece suskunluk vardı, donuk, nefessiz suskunluk, ölüm sessizliği... Bir anda, içinde çok şey ölmüştü; daha henüz doğmamış bir çocuk gibi içinde yaşamak isteyen ve ışığa doğru çabalayan aydınlık ve neşeli bir gülüş... Gençlik, o özlem dolu kabullenmeler, geleceğe güvenen, isteyince açılan her kapının ardında sevinç ve parıltı uman. Samimi ve dünyaya güven duygusu besleyen..
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.