Yarım kaldım
Kendimi kötü hissediyorum bu aralar.Hani solmuş bir çiçek gibi.Diyorlar ki bir çiçeği koparmadan sevin, işte o doğru.Çok temizdi kalbim,saf ve gerçekti duygularım.Şimdi de kalbim kendi kendine kapandı ve asla açmaz kapılarını kolay.Hayat bana ders mi verdi?Kimseye ama kimseye güvenmemem için,en yakın, ruhumu vereceğim dediğim insana bile güvenmemem için daha sert ve kendine direnen biri olmam için.Ya da sadece benim seçenek ve kararlarımın sonucu mu bu?Bir erkek neden yeminler, sözler verip kalbinin en derinlerine,tenine dokunur?Dokunup ta neden sanki bir yabancı gibi bırakır seni?Seni hayattan ve hayallerinden soğutur?Neden emanete ihanet eder ki boş yerde?Benim olan sevgim buna mı değdi? Değmez,asla hakkımı helal etmiyorum.Yârım ol istedim seni, ömür boyuna.Bırakılınca yarı yolda, anladım ki herşey boşuna gitmiş.Sevgim de, çabalarım da,güvenim de,ben de.Boşuna harcanmışım boş insana.Çekme yalan aşk acılarını sen sevmedin ki asla beni,sadece sevilmek istiyordun.İncittin beni, güzel bir ders aldım senden.Mutlu olabilirsin artık kimseyi sevmem ve güvenmem.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.