Yarım kaldım
Kendimi kötü hissediyorum bu aralar.Hani solmuş bir çiçek gibi.Diyorlar ki bir çiçeği koparmadan sevin, işte o doğru.Çok temizdi kalbim,saf ve gerçekti duygularım.Şimdi de kalbim kendi kendine kapandı ve asla açmaz kapılarını kolay.Hayat bana ders mi verdi?Kimseye ama kimseye güvenmemem için,en yakın, ruhumu vereceğim dediğim insana bile güvenmemem için daha sert ve kendine direnen biri olmam için.Ya da sadece benim seçenek ve kararlarımın sonucu mu bu?Bir erkek neden yeminler, sözler verip kalbinin en derinlerine,tenine dokunur?Dokunup ta neden sanki bir yabancı gibi bırakır seni?Seni hayattan ve hayallerinden soğutur?Neden emanete ihanet eder ki boş yerde?Benim olan sevgim buna mı değdi? Değmez,asla hakkımı helal etmiyorum.Yârım ol istedim seni, ömür boyuna.Bırakılınca yarı yolda, anladım ki herşey boşuna gitmiş.Sevgim de, çabalarım da,güvenim de,ben de.Boşuna harcanmışım boş insana.Çekme yalan aşk acılarını sen sevmedin ki asla beni,sadece sevilmek istiyordun.İncittin beni, güzel bir ders aldım senden.Mutlu olabilirsin artık kimseyi sevmem ve güvenmem.
Selen Güneş tekrar paylaştı.
"Kim bilir ne gibi sebeplerle tesadüf bizi birleştirdi. Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım. Ben de seni seviyordum... Hem nasıl seviyordum... Hislerimde bugün de bir değişiklik yok. Fakat niçin seviyordum, işte bunu bulamadım ve beni düşündüren, seninle olan hayatımızın devamından şüphe ettiren bu oldu. Seni niçin sevdiğimi bir türlü bilmiyordum. Huylarını, yaptığın işleri, beğenmiyordum demeyeyim, fakat anlamıyordum. Sen de benim birçok şeylerimi anlamadığını inkâr edemezsin. Böyle olduğu halde nasıl garip bir kuvvet bizi birbirimize bu kadar sağlam bağlamıştı? İlk andan itibaren tamamıyla başka dünyaların insanları olduğumuzu anladığım halde beni burada tutan ve seni gördüğüm zaman içimi sevinçle dolduran neydi? Acaba şu senin her zaman bahsettiğin ve her hareketinin kabahatini kendisine yüklediğin şeytan mı? Son günlerde ben de bundan korkmaya başladım. Şimdiye kadar daima, düşünüp doğru bulduğum şeyleri yapmaya alışmıştım... Bu sefer hiçbir doğru ve akıllıca tarafını bulamadığım bu hayata beni bağlayan kuvvetin, içimde saklı bir şeytan olması sahiden mümkündü."
Sayfa 228 - Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık; 1, baskı: Istanbul, Şubat 1998Kitabı okudu
Selen Güneş tekrar paylaştı.
Ben onu sevdim.
Ah! O üç kelimenin içine sığdırdığı ne kadar üzüntü ne kadar alay varsa bilirim.
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Okur Takip Önerileri
Acı
Dindi alev alev ateşim, düştü yüksek dalgalar
Anca huzursuzluk var ruhumda, acıyor kalbim arada.
Siliniyor eski günler, hafızamdan hatıralar
Kalıyor hâlâ bazı hisler, oluşmuş öfke ve acıdan.
Nefretle kendime dayanır mıyım ben bu dünyada?
İğrenç histen kendime olan kalır mıyım ben ayakta?
Sever gibi yapıp, bırakmaz gibi seni hayatta
Kullanıp ta atarmış seni çöpe bir kez daha
Uydurur bahaneler,yanında olmaz zor anında
Ruhundan tüm sevgiyi alıp ta bırakır yarı yolda
Ulan bu muymuş sizin sevgi,ya da ben mi karşılaştım yanlış aşkla
Devamı yok,inanmam artık ben hiç bir aşka.
Yapmadım günah, Allah şahit yaptım hata
Güvenerek tüm kalbimi bir insana.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Ben aykırıyım bayım
Bir çiçeği koparmadan koklamayı bilmiyorsunuz bayım.
Bir kadınla sevişmeden sevmeyi, Dövüşmeden barışmayı.
Siz insan olmayı hiç denemediniz bayım. Ne güneşin küfür yemediği kaldı sizden ne yağmurun.
Çamurun içinden çıktık diyorsunuz ya hani,
Siz o çamuru bile kirlettiniz bayım. Yaşıyorsunuz ama yaşattığınız kaç umut kaldı elinizde?
Dilinizde hep
1000Kitap'a katıldı.