Çok kez mutluluk yönünden hayvanlara imrendiğimiz için üzüntülerimize üzüntü katıyoruz. Oysa mutluluk bakımından da, ola ki, önce bir ayrılık var hayvanlarla aramızda. Köpek, insandan daha iyi koku alır; fil daha çok ağır kaldırır; at daha hızlı koşar, yılan daha güzel sürünür. Bütün bu tektek yetiler belirli hayvan türlerine daha baştan içgüdüyle verilmiştir.
İnsan için durum bambaşka ama. Bir insan-başarısı olarak ortaya çıkar mutluluk. Gerçi kesin değil bu; ancak, kesinlikle böyle olmadığını söylemek de doğru değil. Gene de hazır bir bulgu, doğal bir donatım, dıştan gelen bir bağış gözüyle bakmayız insanda mutluluğa. Nasıl tanımlarsak tanımlayalım, tanımlama diye birşeyden söz edemesek bile, mutlu olmak için birşeyler yapmaya, ya da bazı şeyleri yapmamayı yapmaya gerek var.
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.