Raskolnikov’u hatırlıyor musun? “Ivanov’un yüzünde ironik bir gülümseme belirdi. “Eninde sonunda bu noktaya gelmeni bekliyordum. Suç ve Ceza. İyice çocuklaşıyorsun, ya da bunaklık mı?..Bir dakika, bir dakika,dedi Rubashov yeniden hızlı hızlı yürümeye koyularak.“Bütün bunlar boş laf, gene de asıl konuya yaklaşıyoruz. Hatırladığım kadarıyla problem şuydu: Öğrenci Raskolnikov’un kocakarıyı öldürmeye hakkı var mı yok mu? O genç ve yetenekli biri; dolu dolu yaşanacak bir hayatın biletini cebinde taşıyor denilebilir; kadın ise yaşlı ve “dünyaya en ufak bir yaran yok. Ama denklem ayakta durmuyor. Bir kere, koşullar onu ikinci bir kişiyi öldürmeye zorluyor; basit ve mantıklı bir edimin önceden görülmeyen mantıksız bir sonucu bu. tkincisi, koşullar ne olursa olsun, denklem gene de yanlış, çünkü matematiksel “birimlerin yerini insanlar aldığında iki kere ikinin dört etmediğini anlıyor Raskolnikov... ”
“Bana fikrimi soracak olursan, aslında o kitabın her nüshasının yakılarak imha edilmesi gerekir,” dedi Ivanov. “Bu gibi insancıl bir sis felsefesini “olduğu gibi ciddiye alsak sonu nereye varır, bir düşün: Yani, bireylerin kutsallığı ilkesinden ayrılmasak, insan hayatını aritmetik kurallarının dışında tutsak. Ne olur o zaman? Ordu kumandanı, koca bir alayı kurtarmak için öncü timini gözden çıkaramaz.”
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.