Kolektif çiftliklerin başlangıcında gerekli olan kıvılcımı sağlama ve devletleştirme merkezinde uygulanan el koymalar, SSCB içerisindeki diğer cumhuriyetlerde olduğu gibi Kazakistan'da da plansız ve gelişigüzel gerçekleştirilmiştir. Üstelik merkezde oluşturulan kalkınma planları ve yol haritaları Kazakistan gibi bölgelerde halka doğru aktarılamamıştır. Tam olarak ne ile karşı karşıya kaldığını bilmeyen Kazak halkı iki yola başvurmuştur; birincisi hayvanlarını büyük bir hızla kesip satmak, ikincisi ise hayvanlarıyla birlikte kadim göç rotalarını kullanarak göç etmek. İlk yol Kazakistan'ın mevcut hayvan sürülerinin çoğu zaman telef olması ile sonuçlanmıştır. Bu tutuma SBKP yetkililerinin el koymalar esnasında doldurmaları şartı olan kotalarda eklenince telef olan hayvan sayısında artışlar önlenememiştir. Yetkililer kesilerek teslim alamadıkları hayvanların yerini aslında el koymamaları gereken hayvanları da halktan toplayarak doldurmaya çalışmıştır. İkinci yolda ise göç eden Kazaklar sınırları geçmeye çalışırken ya vurulmuş ya da kendileri sınırı geçmeyi başarsa bile hayvanlarına el konulmuştur. Yani iki yolda da hem hayvan hem de büyük bir insan kaybı yaşanmıştır. Bu durum kolektifleşme sırasında merkez tarafından talep edilen üretim kotalarını dolduracak, ancak henüz tarımda endüstrileşememiş bir bölgenin kullanacağı hayvan ve insan iş gücünü kaybettirecektir.
Sayfa 81 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.