Ahhh Muazzez ahhh…
Doğru dedin iyi ki bitti tabi de,bende bittim be Muazzez.Beceriksizliğimle,yeteneksizliğimle yüzleştim.Sesim güzel olsa senin adına türküler yakardım,ellerim çamur tutsa toprağa şeklini verirdim,yüzün gözümün önüne geldiğinde parmağımı oynatabilsem portreni yapar,dokuma bilsem adını dokurdum Muazzez,ne yerimden kalkacak takatim,ne yeni bir şey öğrenecek mecalim var;bunların yerine yokluğunda kendime inanılmaz meşgaleler buldum.Olmayacak Şeylerin Hayalini Kurma Federasyonu olsa,başkanı ben olurdum Muazzez.Bir gün bana telefon edersen nasıl açacağımın,nasıl Alo diyeceğimin hayalini bin kere kurdum.Seni yolda görürsem ne yapacağımın,kapıyı çalarsan dürbünden sana kaç dakika bakacağımın,markette karşılaşırsak alışveriş arabasını nasıl kenara çekeceğimin ,şans eseri aynı hastanenin aciline kaldırılırsak kalp atışlarımın ritminin ,yağmurlu bir günde aynı taksiye binersek eğer takside çalan müziğin,seni bir başkasıyla görürsem nasıl yutkunacağımın,karlı bir günde elimde bir kilo portakalla yürürken seni gördüğûmde yere düşürdüğüm portakalların karların üzerine düşüş hızının,bir kitapçıda rafların arasında senin kokunu duyuvermenin hayalini hep kurdum muazzez.Her şey hazır bir sen eksiksin.Bitmeseydi ,tek meşguliyetim sen yanımda otururken yüzüne bakmak olurdu.Bitti de aklım yolunu buldu!
Gelirken Ekmek Al 
Şermin Yaşar
·
1 artı 1'leme
·154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.