‘‘Ancak, öyle görünüyordu ki, yokluğu katlanılmaz kılan şeyler varlıktan geriye kalan ufak tefek izlerdi.’’ Bir kasaba yaşayan Cumali askerden döndüğünde Berber Ziya’nın yönledirmesiyle bıyık bırakır. Bıyığın tüm bakımını ziya üstlenir. Zamanla bıyık uzar, büyür, gelişir ve kocaman bir pala bıyık olur. Çevresinde herkes Cumali’nin bıyığına hayran olur. Herkes bıyığını över, yüceltir. Bu sebeple Cumali’nin hareketleri, davranışları değişir. Kıyafetlerini bile bıyığına layık olarak giyer. Hatta ve hatta soyadını bile değiştirir ve Karapala yapar. Bıyığının adamı olur. Ta ki bir gün bıyığına ak düşene kadar… Tahsin Yücel’in çevirilerini de, kitaplarını da çok severim. Kumru ile Kumru’da buz dolabı tutkusu, Yalan’da dil kuramı, Bıyık söylencesinde bıyık :) Muhteşem bir anlatım, harika bir kurgu, harika kelimeler… Sırada okuyacağım Gökdelen kitabı var :)

Bıyık SöylencesiTahsin Yücel · Can Yayınları · 2019257 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.