Duanın cimrileri olduk.Dualarımız kelimelerle, bazen harflerle sayılacak kadar daraldı.Halbuki Rabb'imiz, açılmış eller, nemli gözler arıyor.
Dili ne olursa olsun, mü'minin duası silahıdır.Bilhassa şu zamanda! Zaten başka neyimiz kaldı ki!
"Rabbim! Rabbim!" demenin zevkine ermeliyiz.Dua apayrı bir ibadettir.Biz onun neresindeyiz?