Tam bir yıl önce, aynı saatlerde, aynı kaldırımda, şu anki gibi yapayalnız, tek başıma üzgün bir şekilde dolaşıp duruyordum. Aklımdan geçenler gerçekten pek iç açıcı şeyler değildi. Oysa ruhum, şimdikine göre daha huzur doluydu. Şimdiki gibi yakamı paçamı çekip alamadığım kara düşüncelerden, akşam sabah beni sürekli tedirgin eden vicdan azabımdan çok uzaktım. Daha o zamanlar kendime 'Hani düşlerim?' diye sormuyordum...
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.