Cenazeden önce ve sonra durmadan ağladım; çok mutsuzdum, ama o üzüntüyü hatırlamak vicdanımı rahatsız ediyordu; çünkü bunun içinde bir tür bencillik vardı. Bazen herkesten daha fazla acı çektiğimi göstermek istiyordum, bazen başkaları üzerinde oluşturduğum izlenimleri düşünerek kaygılanıyordum. Başka her şeyi unutacak kadar büyük bir acı hissetmediğim için kendimden nefret ediyor ve hislerimi saklamaya çalışıyordum bu; bundan ötürü acım samimiyetsizdi.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.