"İki keşiş (Hıristiyan din adamı), ıssız bir dağ başında birlikte yürüyorlardı. Yol üzerinde coşkun bir dere vardı. Bu derenin kenarında genç bir kadın, karşıya geçmek için bekliyor, ama suya girmeye de cesaret edemiyordu.
Keşişlerden biri, bu genç kadına acıdı. Cübbesinin eteklerini beline doladı ve kadını kucakladığı gibi, karşı tarafa götürüp bıraktı. Kadın, dilini bilmediği keşişe minnettar bir yüz ifadesiyle baktı ve anlamadığı kelimelerle memnuniyetini belirtti.
Öteki keşiş, yol arkadaşının yaptığını hiç de hoş bulmadı. Aksine, olumsuz bir biçimde yorumladı. Bir kilometre kadar gitmişlerdi ki, daha fazla dayanamayarak, düşüncelerini açıkladı:
"Böyle bir şeyi nasıl yapabildin? Biz keşişiz, bırak bir kadını kucaklayıp taşımayı, onlara bakmamız bile yasaktır."
Diğer keşiş, arkadaşına şu ilginç cevabı verdi:
"Ben o genç kadını bir kilometre geride bıraktım. Sen ise, onu hâlâ taşıyorsun...
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.