Ben suçluluk duygumdan,aldığım kararı,durmadan eski dertleri soruşturmayı ve onun günahlarını benimkilerle tartmayı bırakıp kendi içimde kabullendiğim zaman sıyrıldım.Babamı düşünmeden.Kararımı kendi hatırıma,kendim yüzünden kabullenmeyi öğrendim,onun yüzünden değil.Ben ihtiyaç duyduğum için,o hak ettiği için değil.
Sayfa 356 - DomingoKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.