Başlarken “Sonunda anımsadığımız şeyler tanık olduklarınızla her zaman aynı olmuyor” dediğinde Tony Webster hoşuma gidiyor, “gerçekten öyle” diyorum. Benim zaten olanlara ve söylenenlere dair hafızam hep çok zayıftır, hislerimi referans alırım geçmiş hatıralarda. Özellikle de olumsuz olanlarda. Belki de bu bir savunma mekanizması, bazen de
