Bir sosyal sorumluluk projesi kapsamında falan yazıldı sanırım bu kitap. Her bir cümlesi bu kadar mı güzel bu kadar mı doğru bu kadar mı nokta atışı olur. O kadar çok alıntı paylaştım ki sanırım kitabı baştan sona paylaştım. Aşk romanı gibi görünse de şehirler arası yolculuk var, mizah var, aşk acı mutluluk sevinç hüzün heyecan kısacası duygular arası geçişler var, toplumsal sorunlar var. İnsanoğlunun nasıl da unutmayacağız dediği şeyleri kolayca unuttuğuna, duyarsızlaştığına, çağımızın soru ve sorunlarına o kadar güzel değinmiş öyle güzel göndermeler yapmış ki yazar. Karakterin birine biraz sinir olmuş olabilirim. Ama o karakterin yaşadığı çelişkili halleri de çoğu insanın yaşadığı kanısındayım. Bende ciddi hayranlık uyandıran karakterler de oldu. Gün yüzü görseydi başkahraman çok sevinecektim ama nedense içimden bir ses bunun devamı gelecek o

Gün Yüzü görülecek diyor. Yalın bir anlatım nasıl bu kadar renklendirilir, cümleleri süsleyişine, benzetmelerine bayıldım, Kitap o kadar akıcı ki bitti diye üzüldüm. Kalemine yüreğine sağlık.