Bununla beraber, izninizle size bir şey sorayım: Boynunu bükerek karşınıza bir soytarı, bir sığıntı, bir dalkavuk gibi çıkmayı bahtiyarlık sayanların zerrece izzetinefisleri olmadığına emin misiniz? Şayet öyle ise kıskançlıklara, dedikodulara, iftira ve fitnelere, evin tenha köşelerinde, burnunuzun dibinde, hatta sofranızda yapılan esrar dolu fısıldaşmalara ne demeli? Kim bilir, belki kaderin yere vurduğu bu aylakların, yani maskaralarınızla meczuplarınızın izzetinefsi gördükleri hakaret yüzünden körelmek şöyle dursun bir kat daha gelişmiştir. Bunda mezcup, şaklaban, sığıntı ve şahsiyetsiz olmalarının, itaat etmek zorunda bulunmalarının da etkisi vardır. Kim bilir, belki de böyle uygunsuz bir şekilde gelişen izzetinefis sahtedir ve temelli bir değişiklik geçiren haysiyet duygusundan başka bir şey değildir. Belki bu duygu, ta çocukluğundan beri katlandığı baskı, sefalet ve yoksulluk altında ezilmiş; yarının serserisi, anasının babasının şahsında kendi haysiyet duygusunun hakarete uğradığına inanmıştır.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.