Yunan Hükümeti'nin çabaları sonucu 1920 yılının başlarında Rumlar ile Ermeniler bir anlaşmaya varmışlardı. Buna göre Erivan'daki hükümet, Yunan-Rum taleplerini kabul etmişti. Bu taleplerden birincisi Trabzon vilayetinin Ermenistan ile birleşerek "Ponto-Ermeni Konfederasyonu"nun kurulmasıydı. Bu konfederasyonun parçası olan iki federe devletin tam özerklikleri olacaktı. Yani her iki devletin bir parlamentosu, ayrı bakanları ve düzenli ordusu bulunacaktı. Ancak savaş ve banş zamanında konfederasyonun birleşik ordusunun komutası tek bir kişi tarafından sağlanacaktı. Ayrıca dış politika, para basımı, posta-telgraf ve haberleşmede de birlik olacaktı. Konfederasyonu oluşturacak devletlerin ortak sorunlarını görüşmek üzere bir temsilciler komisyonu kurulacaktı. Son olarak Rum ve Ermeni delegeler Paris Barış Konferansı'nda beraber bulunacaklar ve iki halkın bağımsızlığı için ortak talepler sunacaklardı.
Bu Yunan/Rum-Ermeni anlaşması hakkında Bristol, oluşturulacak "kulübedeki büyük köpeğin" kim olacağının kolaylıkla anlaşılabilir olduğunu söylemektedir. Yunanistan'ın derli toplu ve daimi bir hükümeti vardı. Ayrıca, Yunanistan Yakındoğu'daki tek ciddi askeri kuvvete sahipti. Bunların da ötesinde bu ülke hem İngiltere'nin desteğini almaktaydı hem de Amerika'nın sempatisini kazanmış durumdaydı. Ermeniler ise oraya buraya dağılmış bir "ırk/halk"tı, ve siyasi anlamda bir "millet" değillerdi. Mevcut Ermenistan dağınık, iflas etmiş, açlık çeken, "kavgalar ve bencilce entrika ya da gizli derneklerle parçalanmış" ve Bristol'un raporunu yazdığı tarih itibariyle "yarı-Bolşevik" idi.
Sayfa 81 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.