Kendi kendimizin ne olduğunu bilmiyoruz; ne doğamızı ne ruhumuzu tanıyoruz. İnsanın basit ya da birleşik bir varlık olup olmadığını ancak biliyoruz. Her yandan anlaşılmaz gizlerle kuşatılmışız; bunlar algılanabilir bölgenin üstünde; bunları çözmek için zekamız olduğunu sanıyoruz, oysa yalnızca hayal gücümüz var. Herkes bu düşsel dünyada kendine bir yol açıp, bu yolun iyi olduğunu sanıyor; hiç kimse kendi yolunun amaca ulaşıp ulaştıramayacağını bilemiyor. Bununla birlikte, her şeyin inceliğine varmak, her şeyi anlamak istiyoruz. BİLMEDİĞİMİZ TEK ŞEY, NEYİ BİLEBİLECEĞİMİZİ BİLMEMEKTİR. Var olanı hiçbirimizin göremeyeceğini itiraf edecek yerde, rasgele karar verip var olmayana inanmayı yeğliyoruz. Sınırlarını bilmediğimiz ve yaratacısının bizim çılgınca tartışmalarımıza bıraktığı bir büyük bütünün küçük parçası olarak, bu bütünün aslında ne olduğunu ve bizim ona göre ne olduğumuzu çözümlemek isteyecek kadar kendimizi beğenmişiz.
Sayfa 372 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.