“Annemle babamı bile hiçbir zaman çocukları gibi sevdiğimi hatırlamıyorum. Nedeni kötü olmam değil. Sadece, sevmek yok duygularımın arasında. Daha doğrusu, sahip olduğum hiçbir duygu kalıcı değil. Daha çok zevk, kızgınlık, iğrenme gibi anlık hisler oldu bedenimi yönlendirenler. Ama hiçbiri üç günden fazla sürmedi. Belki de, hayat yeterince uzun değildir aşık olabilmek için. Belki bin yıl yaşayacağımı bilseydim, bir karakterim olur ve ona göre birilerini sever, geri kalanlardan nefret ederdim!”