. Sonunda kendi başarısızlığına âşık oldu, hatta vuruldu, diye düşündüm, kendini bu başarısızlığının içine, kendi sonuna kadar gömmüştü. Gerçekten de onun kendi mutsuzluğu içinde mutsuz olduğunu söyleyebilirim, ama mutsuzluğunu ansızın kaybedecek ya da bir anda elinden alınacak olsaydı, daha da mutsuz olurdu, bu da öte yandan onun aslında mutsuz olmadığının, mutsuzluğu nedeniyle ve mutsuzluğu ile de olsa mutlu olduğunun kanıtı olurdu, diye düşündüm. Birçok kişi, mutsuzluğun derinliklerine battığı için aslında mutludur, diye düşündüm ve kendi kendime Wertheimer'in herhalde aslında mutlu olduğunu, çünkü mutsuzluğunun hep bilincinde olduğunu, mutsuzluğundan sevinç duyabildiğini söyledim.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.