Adam Smith, üretken olmayan emeği şöyle belirler,
"Toplum içinde en saygın katmanlardan bazılarının emeği, tıpkı hizmetkarlarınki gibi hiçbir değer üretmez; bu emek, harcanıp bittikten sonra, yaşamını sürdüren ve ileride karşılığına eşit miktar da emek elde edilebilecek kalıcı bir nesne ya da satılabilir metada maddeleşip, kendini gerçekleştirmez. Örneğin, emrinde çalışan tüm sivil ve askeri memurlarıyla hükümdar, ordu ve donanmanın tümü, üretken olmayan emekçilerdir. Bunlar toplumun hizmetkarlarıdır; geçimleri, diğer insanların yıllık emek ürünlerinin bir bölümüyle sağlanmaktadır. Bu kişilerin hizmeti, ne kadar onurlu, yararlı ya da gerekli olursa olsun, ileride, karşılığında eşit miktarda hizmet elde edilebilecek hiçbir şey üretmez. Bu kişilerin bir yılda harcadıkları emeğin sonuçları, yani ülkenin korunması, güvenliği ve savunması, ülkenin bir sonraki yıldaki korunması, güvenliği ve savunmasını satınalamaz. Hem en ciddi ve en önemli hem de en hafif mesleklerden bazılarını da, bu sınıflandırmaya sokmak gerekir: Kilise görevlileri, hukukçular, doktorlar ve her çeşit yazar; oyuncular, soytarılar, müzikçiler, opera şarkıcıları, opera dansçıları, v.s. Bunların en az saygın olanının emeği, tüm diğer emek türlerini belirleyen aynı ilkelerin belirlediği belli bir değere sahiptir; öte yandan en soylu ve en yararlı meslekten kişinin emeği, ileride eşit miktarda emek satın alabilecek ya da elde edebilecek hiçbir şey üretmez. Aktörün tiradı, konuşmacının söylevi ya da müzisyenin ezgisi gibi, tümünün yaptığı iş, tam üretildikleri anda yok olmaktadır (perish)."
Sayfa 47Kitabı okudu
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.