Sınırlar ötesine geçebilen kendinize ihtiyacınız var!
Bir alıntı ile başlamak istiyorum "vakit varken tomurcukları topla. Zaman hâlâ uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek, yarın ölüyor olabilir." Peki bizim tomurcukları toplama vaktimiz gelmedi mi?
Hayatımız cevabını bilmemize rağmen söylemekten korktuğumuz sorulardan mı ibaretti bilmiyorum Neil, Ama ilk defa bu kadar üzgün, kızgın ve öfkeliyim.
Biliyorum her kitap mutlu sonla bitmez ama hayatımda belki de ilk kez bir kitabın sonunu değiştirmek isterdim. Sevmediğin bir amaç için çabalamaktansa dünyadan yok olmanı kabul etmek istemiyorum. Mutlu değil belki ama içimdeki bu buruk hüzünü kolayca atabileceğim bir son olabilirdi. Yine de teşekkür ederim Kaptan, kaptanım…
Kitaba gelecek olursak eğer...
Welton Akademisi güzel başarılara imza atmış ve katı kurallarıyla bilinen bir okuldur. Bu düzeni ‘ gelenek, onur, disiplin ve mükemmeliyet ‘ ilkelerini benimseyerek başarı anlamında öne çıkan bir okul olmuştur. Fakat öğrencilerin hiçbirine seçme hakkı vermeyip sadece verilen görevleri yerine getiren sistemli kurallar bütününü oluşturmuştur. Onlara göre başarı getiren bir sistem olsa da ruhumuz bu sistem tarafından öldürülmüştü. Tüm bu karanlık sisteme karşı ise Kendisi de bu okuldan mezun olmuş olan Bay Keating’in İngilizce öğretmeni olarak okula atanmasıyla işler biraz olsun değişmeye başlamış. Bay Keating daha ilk dersten kendine has öğretim tarzıyla öğrencilerin ilgisini çekmeyi başarır. Ders kitaplarını yırtıp atmalarını, öğrencilerin zorla alıştırılmış oldukları düşünce kalıplarının sadece yırtılıp atılması gerektiğini savunmuştur. Kitap “carpe diem “kavramı çerçevesinde kişinin kendini keşfedip, hayatını olağan dışı kılarak anı değerlendirmesi gerektiğinden söz edilmiştir.
N. H. Kleinbaum
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.