Gözleri karanlıktan körleşmiş baba başını kaldırdı.
- Ne bekliyordun ki? Öldü ... Böylesi daha iyi.
Annenin hıçkırıklarını duyan Madam Bonnet lambasıyla geldi. Bunun üzerine iki kadın Charlot'yu düzgünce yatırırken kapıya vuruldu: Yardım olarak on frank, ek mek ve et gelmişti. Ablak bir ifadeyle gülen Morisseau Yardımseverler Derneği'nin treni hep kaçırdığını söyledi.
Zavallı çocuğun sıska cesedi bir tüy gibi hafifti! Şiltenin üstüne soğuktan donmuş bir serçe yatırsalar bundan daha fazla yer kaplardı...
Sayfa 34 - Emile ZolaKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.