"Neden hep gidiyoruz dede?" dedim.
"Mecburuz, gidiyoruz çünkü biz mevsimlik işçiyiz. Nerede iş var oraya gideriz ama sonra mutlaka döneriz."
"Hep döner miyiz, dede?"
"Güneş batar sonra doğar. Arılar özü toplar kovana koşar. Karıncalar sıcak yuvalarını arar bulur. Çiçekler kuruyunca tohumlarını dibine döker. Biz de köye döneriz. Eşiğimizi öperiz, ocağımızın isini alnımıza süreriz, kuyumuzu temizler, tulumbayı çalıştırırız. Su hep akar"
Biraz daha ağladım.
Sayfa 58 - Can ÇocukKitabı okudu
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.