Abdülhâkim Arvasi Hazretlerini, insanları irşat etmesin şuurlandırmasın diye, önce başka beldelere sürmek istediler. Ancak, görevini orada da yapar, insanlara cihat şuuru aşılar diye, hafiyeler eşliğinde bir eve kapattılar. Gözetim altıda olmak şartıyla haftada bir hava almak için evden dışarı çıkmasına izin veriyorlardı. Bir gün dışarı çıktığında evinin Önünde pazar kurulduğunu gördü. O sirada cahil bir köylü o nur yüzlü adamı görünce kim olduğunu merak edip sordu. Abdulhákim Arvasi"dediler. Bunun üzerine hafiyelerin arasından sıyrılarak,
O mübarek zatın önüne geçti: "Çok perişan hâldeyiz, şu ümmete dua et!" dedi. Arvasi Hazretleri, ona baktı. Sonra pazar yerinde bulunan insanları işaret ederek: "Erişilmeden dua edilmez, edilse de kabul olmaz."dedi.
·
1 artı 1'leme
·6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.