Kendinde asla ihanet fikri, maddi bir şaibe bulmuyordu. Güzel bulmadığı vasıtalarla maksadına nail olmaktan nef ret ederdi; halbuki bu arzusunun varlığına acı çekmeksizin tahammül edemezken onun en ufak bir belirtisine hayatını feda eder de yine razı olamazdı. O sadece bir esir, ruhunun esiriydi, ihtiyaçlarının esiriydi, çekici düşüncelerinin esiriydi.
Sayfa 92Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.