Bitmesi 2 haftami alan ve evet bitmesi icin gunler saydigim zorla ilerleyen 347 sayfalik bir kitabin nihayet sonundayiz felsefi dusunceyi ve bununla ilgili olusturulan hikayeleri cok severim ve ilgimi de ceker zaten. Ama kitabin bunlarla hicbir ilgisi yok. Kendisine filozof diyen bes parasiz bir adam. Tutuklanmamak icin gittigi Fransa'da baska bir bes parasiz adam tarafindan soyulmaya calisirken kanka olurlar. Oglen yemegi icin para ararken aniden banka soyarlar ve bu banka soygunlari devam eder. La casa de papel vibe vermeye calismis gibi ama tabikide hicbir alakasi yok. Basroldeki sozde filozoftan ziyade yeni tanistigi ekurisinin yaptigi eylem ve dusunceler ondan daha filozofca ve daha felsefik. Karakterlere dair ayrintilar yok (fiziksel ozellikleri haric). Ayrica anlatimi korkunccc asla bir akicilik soz konusu degil. Bir paragrafi okurken konudan bagimsiz on tane daha konuyla icice gecmis oluyorsunuz. Okurken anlamada mi problem yasiyorum diyerek kendimi sorguladigim oldu. Beni felsefeye yonlendirdi ayrica kitapta genelde 'Z' harfli kelimeler kullanildi ve sonunda 'Z' harfinin aslinda nasil onemli seylerin isimlerinde yer aldigini isaret etti kendince. Ben kitabi hic ilgi cekici,kayda deger gormedim ve sevemedim. Okumaya deger oldugunu dusunmuyorum. Ki bu cumleyi de nadir soylerim. Tavsiye etmiyorum

Düşünce ÇetesiTibor Fischer · April Yayıncılık · 201554 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.