Yüzyüze
Hayatlarında her şey sade, açık, kaygısız idi. Onları rahatsız eden, endişe veren hiçbir şey yoktu. Hayatta olmak ve çalışmak yetiyordu onlara. “Evi bitirdikten sonra etrafını bir çitle çeviririz, böylece meraklı bakışlardan sakınırız” diyordu. Böyle derken avluya, bir ev sahibi olmanın Kıvancıyla bakıyordu.
Ama şimdi o bir kaçaktı ! Kendi evine, ancak karanlık basınca ve bir yabancı gibi, gizlice giriyordu. Gelir gelmez de bir an önce gitmek için telâşlanırdı.
Sayfa 16Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.