Geçmiş kuşakların ustası gönlünü vererek yarattığı üründen ötürü gurur duyar, sanatın yakın ilişki içinde bulunduğu çırağına en az birkaç yıllık bir sürede öğretir, bireyleşmiş olmaktan ötürü kendine saygı duyardı. Günümüz çalışanıysa, sistemi oluşturan mozaiğin yalnızca çok küçük bir parçası. Üstelik çoğu kez sistemin bütününden ya da sistem içerisindeki yerinden
de haberdar değil. Bireyin sistem içerisindeki yerini hiçe indirgeyen böylesi bir dünyanın insanda yarattığı kopukluk bazen
davranış bozukluklarina neden olmaktadır. Aslında çağdaş toplumların en önemli ruh sağlığı sorunu da budur!