“Luther bu konuda kafa yordukça, önüne sunulan anlaşmadan ve bunu sunan kiliseden şüphe duymaya başlar. Kurtuluş satın alınamaz. Papa insanların günahlarını affetme ve cennetin kapılarını aralama yetkisine sahip olamaz. Protestan anlatıya göre, 31 Ekim 1517’de Luther, Wittenberg’deki Azizler Kilisesi’ne, kolunun altında kalınca bir belge, bir çekiç ve birkaç çiviyle yürür. Elindeki kağıtlar endüljansların satılması da dahil dönemin yaygın dini uygulamalarına karşı toplam doksan beş eleştirel tez içermektedir. Luther bunları kapıya çiviledikçe, kurtuluşu önemseyen her Hıristiyanı Papa’nın otoritesine başkaldırmaya çağırır ve cennete giden başka yollar arama çağrısıyla Protestan Reformu’nun ilk kıvılcımlarını çakar.
Tarihsel açıdan ruhani her yolculuk, bireysel olarak aşılması gereken çilelerle doludur. İnsan işbirliği sadece sorulara değil kesin cevaplara da ihtiyaç duyar. Dini yapıların çıkmazları karşısında hiddetlenenlerse yeni değerler sistemi oluşturup farklı yapılar kurar.
Aynı açmaza düşen düalistlerin ruhani yolculukları da dini birer kuruma dönüşmüştür. Katolik Kilisesi’nin kanunlarına, kuramlarına ve geleneklerine karşı çıkan Martin Luther yeni kanunlar derlemiş, yepyeni bir kurumsallaşmayla gelenekleri baştan icat etmiştir. Buda ve İsa da benzer süreçler yaşamışlardır. Hakikatin peşinde ödün vermeden ilerledikleri arayışlarında Hinduizmin ve Yahudiliğin kanunlarını, geleneklerini ve yapılarını bozmuşlardır. Tarihin bir cilvesidir ki Buda ve İsa adına tarihte görülmediği kadar çok kanun koyulmuş, gelenek ve yapı icat edilmiştir.
”
·
84 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.