Bu kitaba başka bir isim koyun deselerdi.Beklemenin Sıkıntısı, Bir Savaşı Ümit Etmek, Alışkanlıkların Esiri Olmak gibi isimler düşünürdüm. Bir bekleyiş, bir umudun kitabı olsa da aslında bana göre kaybedilen seneler, yitirilen zamanların kitabı… İnsanlar olmayacak bir düşünceye, kişiye veya umuda bağlanınca zamanlarını kaybederler. Ve bu bekleyiş çok acıdır ki geriye dönüp baktığında içinde pişmanlıklardan başka hiçbir şey taşımaz. Bu kitaptan öğrendiğim insanlar her anının kıymetini bilmeli ve onu hep aynı rutinde ve tekdüzelikte yaşamamalı yoksa geçen zamanın, anıların hiçbir önemi kalmaz. Ve en önemlisi ne yapacağına bir an evvel karar vermeli. Olmayacak bir savaşı ve kahramanlığı bekleyen Drogo’nun hikayesi sonunu tahmin ettiğim halde nedense beni bile bir bekleyişte bıraktı. Acaba farklı bir son olur mu? Olmadı… Farklı sonlar uzun süren bekleyişlerden sonra olmaz bana göre… “Tüm yaşamı, dünyadan tamamen tecrit edilmiş bir şekilde orada geçmişti; otuz yılı aşkın bir süre düşmanı beklemek için kendini her türlü zevkten mahrum kılmış, şimdiyse düşman gelirken kovulmuştu.”

Tatar ÇölüDino Buzzati · İletişim Yayınevi · 201813,1bin okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Luna Lunera