"geceleri kitapların başında oturmayı tercih ederim. Ortalık o kadar sessizken..."
"Genç bir kızın böyle bir şey söylediğini duymak kulağa çılgınca geliyor," dedi Max Werner neredeyse öfkeyle, çünkü bundan hiç hoşlanmamıştı. "Şurada karşınızda duran ben kitaplara gömülmekten daha yeni kurtuldum, hem de en ağır cephe hizmetinden kaçarcasına. Ve siz, bir kadın, kendinizi gönüllü olarak teslim ediyorsunuz."
"Bakış açımızı genişleten, hayatı önümüze seren ve bizi bağımsızlaştıran kitaplar niye bir cephe hizmeti olsun ki," diyerek şaşkınlıkla ona baktı kız. "Bu dünyada bizi özgürlüğe yaklaştıran tek bir şey varsa o da zihinsel çalışmalardır."
Sayfa 8
·
128 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.