"Ümmetin hakkında seni mahzun ve mükedder etmeyeceğim."
Muaz b. Cebel (r.anh) anlatıyor: Allah Resûlü'ne gitmiştim. Resûlullah, namaz kılıyordu; sabaha kadar da kıyam ve secde hâlinde kaldı. Secdede o kadar kaldı ki, ruhunun kabzedilmiş olduğunu zannettim. "Niçin böyle yaptım biliyor musun?" buyurdu Allah Resûlü. "Allah ve Resûlü en doğrusunu bilir." dedim. Üç veya dört kere aynı soruyu tekrar tekrar sordu ve şöyle buyurdu: "Allah'ın farz kılmış olduğu namazı kıldım. Namazın sonunda, Allah'ın elçisi (Cibril-i Emin) geldi ve 'Ümmetin için ne yapayım?' diye sordu. 'Rabbim en iyisini bilir?' dedim. Sonra, aynı suali üç veya dört defa tekrarladı. Ben yine 'Rabbim en iyi bilir.' deyince Allah'ın elçisi Cibril, Cenâb-ı Hakk'ın, 'Ümmetin hakkında seni mahzun ve mükedder etmeyeceğim.' dediğini belirtti ve bunun üzerine hemen secdeye kapandım. Zira Rabbim, şükredenlere mükâfatını verir ve şükredenleri sever."
Sayfa 218Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.