Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Sevginin kâr etmediği, güven duygusunun yerle yeksan edildiği yerde kalp nasıl kırılmaz? Anlam katmak büyütmek, güçlendirmek için kendini adadığın bir ilişkide bir gün ansızın terk edilmek, yarı yolda bırakılmak nasıl acıtmaz yüreğini? Canından bir parça bildiğin birinin sonsuzluğa intikal etmesi, dibine kadar geldiğin bir hedefin fersah fersah uzaklaşıp yitirilmesi, bir dostun ihaneti, yok yere uğradığın bir iftira, imkânsızların içine düşmek, istemediğin bir hayatı yaşamak, geleceğe dair umutlarını yitirmek ve daha nicesi... Bunlar nasıl incitmez insanım diyeni? İnsan nasıl yaşar bunca acıyla? Acının kendisine zarar vermesini seyrederek, kendi tükenişini onaylayan gizli saklı bir özne gibi mi? Yoksa kırılan kalbini daha da açıp yaşadığı ve yaşayacağı bütün acıları sahiplenip yüreğine buyur eden, yüreğini daha da genişleten, büyüyen cesur bir savaşçı gibi mi? Acının, kalp kırıklığının sonunda beliren çatallı yolun iki yönü olduğunu düşünüyorum sadece.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.