Tao insanı büyük faaliyet insanı değildir. Eylemleri en temel olanlardır; kaçınılamayacak olanlar. Kaçınılabilecek olandan kaçınır. Kendisiyle o kadar mutludur ki, eylemleri içinde hareket etmeye ihtiyacı yoktur. Onun faaliyeti faaliyetsizlik gibidir; orada yapan birisi olmadan yapar.
Naziksen ve bilmiyorsan, basitsen ve bunun farkında değilsen, senin tabiatın olmuştur. O zaman farkında değilsindir. Bir şey zorla yapıldığında, onun farkındasındır. Bir şey yabancıysa, onun farkındasındır. Bir şey gerçekten doğalsa, onun farkında değilsindir.
Birisi servetini yeni edindiğinde, onu gösterdiğini görebilirsin. Gerçek bir aristokrat zengin olduğunu unutmuş kişidir. Tao insanı içsel dünyanın aristokratıdır.
Birisi dinini gösteriyorsa, henüz gerçekten dindar değildir. Din hala bir diken gibidir, doğal değildir, acıtır, kişi onu gösterme hevesindedir. Eğer sadeliğini göstermek istiyorsan, nasıl bir sadelik bu? Nezaketini sergiliyorsan, o zaman sadece kurnazlık, bunda nazik hiçbir şey yok.
221.jpg){kind=small}
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.