İnsan ne kadar aciz olabilir? Tek bir duyu ne kadar üstün kılabilir insanı? Ya da "Keşke ben de kör olsaydım" dedirtecek kadar acı verici.
Körlük sayfaları ardı ardına çevirdiğim akıcı bir roman olmaktan çok daha fazlası benim için...
Anlatılan olaylar sizi çekerken her cümlesi bir mesaj dolu kitabımızın. O acizlikte bile insanların diktatör olma çabasıyla kat be kat artan acizlik dikkat çekici. Hiçbir karakterin ismi geçmiyor kitapta. Çünkü insanlar tek bir duyuyla bile kim olduğu önemsenmeyecek kadar benliğini yitiriyor. Ne prestij bu salgından koruyor ne karakter.İnsan her duruma alışıyor. Her şey normalleşebiliyor. "Asla" dediklerimiz bile. Ve en kötüsü de tüm bu körlerin acizliğini tüm gerçekliğiyle görüp ses çıkaramamak. İşte biz bu körler topluluğundaki gören kadının savaşını okuyoruz.
Kesinlikle çok güzel bir kitap. Hepinize keyifli okumalar.