Bu kitabı okurken Cesur Yeni Dünya’yı tekrar okuyormuşum gibi geldi. Aralarındaki esinlenmeyi fark etmemek mümkün değil. Eserde beni etkileyen çok fazla nokta vardı. İnsanların kodlarla isimlendirilmesi bile karakterlerinden, kişiliklerinden, ‘benliklerinden’ sıyırılmışlıklarının ibaresi gibiydi. Hepsinin mekanikleşmiş hayatlar yaşaması, başlarında sözde seçimle gelen bir başkan olması, camdan evlerde göz önünde yaşamaları, ruhtan hastalık olarak bahsetmeleri… Tüm bu detaylarıyla sıkıyönetim altındaki bir Tek Devlet’i gözünüzde canlandırabiliyorsunuz gerçekten. Ben karakterlerin seçimlerde farklı kişilerin kazanma ihtimalinin olmasını yadırgamalarını, bu yüzden seçimde tek bir ‘aday olmayan’ aday olmasını çok çarpıcı buldum. Gerçek bir Tek Devlet oluşunun temsiliydi sanki. Kitap zaman zaman akmadı ama son sayfaları çarpıcıydı. Daha çok felsefi sancılarla yoğurulmuş bir yazımı var, bu yüzden birçok kişiye zor gelebilir. Bana da zor geldi. Favori kitaplarımdan biri olmaz ama yine de okuduğum için mutluyum. İnsanların gelecekleri hakkında karamsarlık içinde yazılmış bu tür eserler beni değişik bir biçimde çekiyor. Gerçek distopik eser sevenler için çok keyifli bir okuma olacaktır.

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · İthaki Yayınları · 20219,3bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meryemnur