İletişim, şu Dünya Edebiyatı seçkisinde müthiş eserlere de vasatı geçemeyen eserlere de yer verebiliyor. Bu yüzden seçim konusunda biraz daha dikkatli olmalarını isterdim. Çünkü ben serileri takip eden bir okur olarak gözüm kapalı tercih edeceğim serileri daha çok seviyorum. Bu seri öyle değil. Camanchaca kelime anlamı olarak Atacama çölünün deniz kıyısında ortaya çıkan sisin adı. Gerçekten ilginç olduğu gibi Şili'li yazarın da aşina olabileceği bir olay. Kitapta Zuñiga bize böyle bir hikâye anlatıyor. En azından anlatacağını vaat ediyor ama kitabın ne Atacama'yla ne Camanchacayla hiçbir alakası yok. Zaten yürüyerek falan da geçmiyorlar ki çölü. Arabayla geçip gidiyorlar. Hikâyeye hiçbir faydası yok yani. Genç yazar bir anti kahraman yaratıp onun hikâyesini anlatmış. Yazarın fotoğraflarına bakınca kendisini anlatmış olabileceği çıkarımında bulundum açıkçası. Bu kısmı cesurca çünkü anlattığı karakter tamamen başarısız, ezik, anne baba sevgisi pek görmemiş, bedensel olarak da şişman, dişleri falan kanayan, birçok sorunu olan bir çocuk. En azından bu anlatım cesurca. Onun dışında son derece sıradan, gereksiz ve mesajsız bir kitap okuyorsunuz. Sayfaların altı üstü boş ortasında iki üç cümle var. Kolayca okunuyor ve muhtemelen kolayca da yazılmıştır. Paragrafları bir araya toplasak elli sayfayı bulmayacaktır kitap. Bunlar hep amatör hareketler. Ben Diego Zuñiga'dan iyi bir yazar çıkacağını şimdilik düşünmüyorum. Genç olduğu için beni şaşırtabilir tabi. Öyle bir eserini okuruz ki vay be deriz, ben de o kitabın incelemesinde çıkar özür dilerim kendisinden. Tabi okursam. Bu arada hikâyedeki anne ne pis bir insan ya. Uyuz etti beni ruh hastası.

CamanchacaDiego Zúñiga · İletişim Yayıncılık · 202143 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.