Zevâl-i lezzet elem olduğu gibi, zevâl-i elem dahi lezzettir. Evet, herkes geçmiş lezzetli, safâlı günlerini düşünse, teessüf ve tahassür elem-i mânevîsini hissedip
"Eyvah!" der ve geçmiş musibetli, elemli günlerini tahattur etse, zevalinden bir mânevî lezzet hisseder ki: "Elhamdülillah şükür, o belâ sevabını bıraktı, gitti." der. Ferah ile teneffüs eder. Demek bir saat muvakkat elem, ruhta bir mânevî lezzet bırakır ve lezzetli saat, bilakis elem bırakır.
Sayfa 48
··
1 artı 1'leme
·27 görüntüleme
ZEVÂL-İ LEZZET : Lezzetin sona ermesi.
ELEM : Ağrı. Acı. Keder. Sancı. Dert. Gam. Kaygı.
ZEVAL-İ ELEM : Acı ve kederin sona ermesi.
TEESSÜF : -Eseflenmek. Kederlenmek., -Beğenmemek ve râzı olmadığını ifade etmek.
TAHASSÜR : Özleme.
ELEM-İ MÂNEVÎ : Mânevî acı, vicdan azabı.
TAHATTUR : -Hatırlamak., -Muhatara ve tehlikeden kaçıp uzaklaşmak.
ZEVAL : -Zâil olma, sona erme., -Gitmek. Yerinden ayrılıp gitmek., -Güneşin tam ortada gibi, baş ucunda bulunduğu zaman., -Güneşin nısf-ı nehar dairesinden batmaya doğru dönmesi. Seyrinin sonuna yaklaşması.
MUVAKKAT : Vakitli. Geçici. Fâni. Devamlı olmayan.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.