GÜN OLUR ASRA BEDEL [ ALINTILAR]
En işe yaramaz ama hayatta olan bir baba, en ünlü ama ölmüş bir babadan bin kere daha iyidir.
“ Eğer ölümün onlar için hiçbir önemi yoksa, yaşamanın da yoktur. Öyleyse niçin ve nasıl yaşıyor bu insanlar?”
“Toplumları öfke ve umutsuzluğa sürükleyen, bazı ülkelerin atom bombasına sarılma durumuna getiren son yılların enerji bunalımı, aslında büyük çapta bir teknik meseledir ve ülkelerin birbirleriyle anlaşıp uzlaşmalarından daha önemli değildir. Bu durumu görüp anlamak bize üzüntü veriyor.”
“ Biz, birbiriyle karşılaştırılması mümkün olmayan şeyleri karşılaştırmaya kalkıyoruz. Zamanla dünyalılar da ilerleyip bu düzeye geleceklerdir. Şimdiden bu umudu ve övüncü veren belirtiler var. Yine de bizi karamsarlığa iten şu düşüncelerden kurtulamıyoruz: Ya yer yüzündeki insanlar, trajik bir yanılma ile tarihin ancak bir ‘savaşlar tarihi’ olduğuna kendilerini inandırırlarsa? O zaman tâ başından beri yanlış, çıkmaza sürükleyen bir yol tutmuş olmuyor muyuz? Bu durumda nereye gideriz? Sonumuz ne olur? İnsanlar, tuttukları yolun felâkete götürdüğünü, mertçe kabul etmek cesaretini gösterebilecekler mi?”
İşte o yıl Boranlı’ya gelip sığınan aile, böyle bir aileydi. Tuhaf olan şu ki, böylelerinin şansı pek iyi gitmez, hatta hiç iyi gitmez.
Bir mankurt, dışı insan içi saman bir korkuluk idi. Geçmişini bilemezdi.
“ Ama herkesin bir de kendi görüşü, düşüncesi, tecrübesi vardır. İşte bu görüşler, o kişinin ölümüyle yok olup giderler. Bir insan, dünya güçlerinin vuruşmasından, ölümle kalım arasındaki birçok halkalardan geçmişse, bu kargaşada yüz defa ölebilecek iken hâlâ hayatta kalmışsa, çok görmüş, çok öğrenmiş olur. Neyin iyi, neyin kötü, neyin doğru, neyin yanlış olduğunu anlamış olur.”
“ Korkma yavrum, ben yanında iken hiçbir şeyden korkma ve ben hep yanında olacağım… Korkma yavrum. “
“ Hayat bu işte! Eğer dünyaya gelmezsen hiç bir şey göremezsin, ama gelirsen dertten kurtulamazsın.”
“ Kimin umrunda benim başıma gelenler, benim acılarım! Benim dünyamın yıkılışı! Kimsenin umrunda değil ha! Kimseler de benim umrumda değil öyleyse! Al sana! Köpek, al sana! “
“ Tanrı yok! Yok! Madem ki o bile insan hayatı ile ilgilenmiyor, insanın derdinden anlamıyor, başkalarından ne beklersin! Yok işte! Tanrı yok! “
“ İstisnasız herkes adalete güvenmeli, ondan yararlanmalıdır. Hiç kimseye ayrıcalık, üstünlük tanınmamalıdır. Ben böyle düşünüyorum.”
“ Abutalip’ten böylesine nefret etmesine, hiç tanımadığı bu adama kin beslemesine sebep ne? Belki de bu, tarihin bazı dönemlerinde insanlara musallat olan bir hastalık, bir salgındır. Belki de, her insanın içinde bulunan gizli bir kıskançlık duygusunun, bir hırsın, onu gizli gizli kemirmesi ve böylesine korkunç bir suça itmesidir. “
“ Yedigey bunlara kendi kafasından, kendi kalbinden ve kendi hayat tecrübesinden doğan düşüncelerini de katmaya çalışıyordu. Çünkü insan bunları yaşadıkça öğreniyordu ve herhalde öğrenmek için yaşıyordu. “
“ İnsanoğlunun bu dünyadaki kısmeti ne kadar da çok, aynı zamanda ne kadar da azmış! “
ÖtükenKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.