Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Özlemlerin dayanılmaz olduğu anlar vardır. Kendine, "Bu hasret bir gün biter mi, dayanamadığım bu acı bir gün geçer mi?" diye sorduğun anlar... Cevabı kendin verirsin. Bitmiyor. Geçmiyor. Giderek çoğalıyor aksine. Acısı eskisi kadar acıtmıyor sanıyorsun bir süre ama halbuki kök salıyor içinde, giderek daha da derine iniyor, tüm benliğine işliyor. Gündelik ilişkilerin, geçici heveslerin ardında bıraktığı o uçucu özlemlerden, yalancı acılardan bahsetmiyorum. Terk edildin mesela, aylar geçti, başkası çıktı karşına, bitti o acı, geçti, yerine başkası kondu ve hiç yaşanmamış oldu... Ondan bahsetmiyorum. Acı böyle, en derininden kanırtan cinsten, saf, katıksız acıdan bahsediyorum. Zamanla alıştığın ama hiçbir yere atamadığın, üstünü kapatamadığın o acı bahsettiğim. Diğerleri geçici, diğerleri yalan... "Büyük bir acın olmadan, içindeki gerçek ortaya çıkmaz," diyor Halil Cibran.
Sayfa 135Kitabı okudu
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.