Elinde aşkının kırık oyuncak gibi tarumar oluşu onu pek kahrediyordu. Şimdi artık her şeyi unutmak, onu defetmek istiyordu. Mademki o da yalandı. Artık hatta unutmak değil, ondan nefret ediyordu. Halbuki ne kadar sevmişti, değil mi? Üstelik nasıl aldanarak ne kadar seviliyorum zannetmişti ve ilk fırsatta bunun nasıl gülünç olduğunu ne üzücü bir şekilde anlamış, ne acı, ne değersizce, ne kadar küçük düşürülerek anlamıştı…
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.