Duygusallık, kendisini iki kere ikinin üç ya da beş edeceğine inandırır çünkü sevilen şey abartılı olarak övülmeye değer görülür; çünkü benimsenen bir düşünceye ancak bu şekilde destek olunabileceği ya da hizmet edilebileceği zannedilir. Dolayısıyla Hakikatin gösterilen coşku ile değil, ancak bizzat kendisi ile güzel olduğunun; coşkunluğun ise yalnız hakikatten fışkırdığı zaman güzel olduğunun farkında değildir.
Sayfa 90Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.