Ona kalırsa doğasında, güzel kokuları, dalların mırıltısını, gölgeli kameriyeleri, iki sıra ağacın arasında uzayan görüntüleri çağrıştıran bahçemsi bir nitelik vardı; içine dönüp düşünmek ne de olsa, açık havada yapılan bir alıştırma gibiydi; insan, ruhunun derinliklerine yaptığı gezintiden bir kucak dolusu gülle dönüyorsa, zararsız bir şeydi bu. Ancak sık sık, dünyada kendi seçkin ruhunun bahçeleri dışında da bahçeler, üstelik hiç de bahçe olmayan birçok yer bulunduğunu anımsıyordu - sık ekilmiş çirkinliklerin, acıların, karanlık, hastalıkh topraklarıydı bunlar.
Sayfa 76Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.