"Hayır hayır, hayır Profesör Nietzsche! inanın bu söylediğiniz mantıkli olsa da bende işe yaramıyor! Sizin kabulünüze ihtiyacım olduğunu biliyorum. Haklısınız: Nihai hedef baskalarının fikirlerinden bağımsız olmak ama bu hedefe giden yolda -kendim için konuşuyorum, sizin icin değil- edep sınırlarını aşmadığımı bilmeliyim. Kendimle ilgili her şeyi bir bașkasına anlatıp benim de ... ne de olsa bir insan olduğumu görmeye ihtiyacım var."
Breuer sonradan aklina gelen șeyi de ekledi:
"İnsanca pek insanca!"
Sayfa 241 - Nietzsche, Dr. BreuerKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.